جدول مقایسه قوانین موجر و مستأجر 1356 و سال 1376
| قانون 56 | قانون 76 | |||
| 1 | این قانون آمره و مربوط به نظم عمومی می باشد و به اراده طرفین اهمیت چندانی نمی دهد. | در این قانون به اراده طرفین توجه کرده و به آن احترام گذاشته است | ||
| 2 | این قانون تنها در شهرهایی که لیست آنها آگهی شده باشد اجرا می گردد | ، این قانون بدون استثناء در تمام شهرها اجرا می گردد. | ||
| 3 | این قانون مطلقا به وجود قرارداد اعم از عادی و رسمی توجه نکرده و قانون گذار صرفا به رابطه استیجاری توجه کرده است | در این قانون، به نوع قرارداد نیز توجه شده است | ||
| 4 | این قانون وابستگی چندانی به قانون مدنی نداشته و احکام خاص خود را بیان نموده است | در این قانون، به قانون مدنی توجه شده است | ||
| 5 | این قانون به اصل حاکمیت اراده ها توجه چندانی نداشته است | این قانون به اصل حاکمیت ارادهها توجه چندانی نداشته است | ||
| 6 | در حال حاضر این قانون تنها نسبت به محل های کسب پیشه کاربرد دارد. | در این قانون علاوه بر محل های کسب پیشه به محله های مسکونی نیز توجه نموده است | ||
| 7 | در مواردی که در این قانون درخواست تخلیه می شود و دادگاه حکم به تخلیه می دهد حکم می تواند قابل تجدیدنظر باشد | این قانون دادگاه با احراز شرایط لازم حکم به تخلیه می دهد و این حکم قطعی و لازم الاجرا می باشد | ||
| در این قانون از حق سرقفلی حرفی به میان نیامده است | . فصل دوم این قانون کلا در مورد حق سرقفلی می باشد | |||
| 8 | در این قانون انقضا مدت اجاره ازموارد درخواست تخلیه نمی باشد | در این قانون انقضای مدت اجاره از موارد درخواست تخلیه می باشد. | ||
| 9 | طبق این قانون در صورت اتمام مدت اجاره و عدم تخلیه آن مستاجر بایستی اجرت المثل اضافه مدت را بر مبنای اجرت المسمی تعیینی بدهد. | با انقضای مدت اجاره و عدم تخلیه، اجرت المثل مدت اضافی بایستی بر مبنای نظر کارشناس پرداخت گردد | ||